دستور زبان فارسی: کلمه و اقسام آن: بخش اول ـ صرف؛ بخش دوم ـ نحو؛ بخش سوم ـ غلطهای مشهور؛ بخش چهارم ـ قواعد تجزیه و ترکیب.
سعیدیپور، محمود. فرهنگ جدید فارسی رازی شامل واژههای متداول فارسی و کلمات بیگانه مصطلح در زبان فارسی و اصطلاحات و تعبیرات علمی، ادبی و هنری. [بیجا]: فخررازی، ۱۳۷۰، ۳۲+۱۰۴۴ ص.
(مقدمه: دستور زبان فارسی؛ اشاره به نوع دستوری کلمات).
ــــــ ؛آذینفر. فرهنگ فارسی خرد واژههای متداول امروزی و اصطلاحات علمی ، ادبی، سیاسی، فلسفی… . تهران: خرد، ۱۳۵۷، ص ۵ـ۳۰.
مقدمه.
سلامی، عبدالنبی. فرهنگ گویش دوانی. با مقدمه علیاشرف صادقی. سلسله فرهنگستان زبان وادب فارسی، شماره ۷. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشرآثار، ۱۳۸۱، ص ۲۷ـ۷۶.
یادداشتی درباره ساختمان واجی گویش دوانی؛ دستور گویش دوانی: مصدر، ساخت فعل، اسم، ضمیر، صفت، قید، حروف اضافه، حرف ربط یا همراه، پیشوند، تخفیف، تبدیل حروف.
سلطانپور، غلامعلی. فرهنگ مصدر. تهران: علی سلطانپور، ۱۳۷۰، ۶۴ ص.
(ذکر ۳۲۴ مصدر).
سمایی، مهدی؛ شمسایی، الهام. بررسی پسوند یای نسبت در واژهگزینی. تهران: فرهنگستان زبان وادب فارسی، گروه واژهگزینی، ۱۳۸۰، ?ص (جزوه).*
سمیعی، حسین [ادیبالسطنه]. صرف و نحو فارسی. تهران: اداره کل انطباعات وزارت فرهنگ، ۱۳۳۳، ص ۱ـ۸۱ .
مقدمه؛ قسمت اول ـ در بیان کلمه و کلام: باب اول ـ در بیان اسم و اقسام و ملحقات آن؛ باب دوم ـ در بیان فعل و اقسام و خواص و اشتقاقات آن؛ باب سیم ـ در بیان حرف و اقسام آن… .
سوکولوف، س.ن. زبان اوستایی. ترجمه رقیه بهزادی. تهران: مؤ سسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۰، ?ص.
(شامل مقایسه زبان اوستایی با زبانهای دیگر و بررسی دستور زبان آن).*
سیدعبدالله [محمد عبدالله]. ادبیات فارسی در میان هندوان. ترجمه محمداسلم خان. تهران: بنیاد موقوفات ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار، ۱۳۷۱، ص۱۹۳، ۲۰۸ـ۲۰۹.
…؛ لغت و صرف؛ …؛ دستور همهدان شدن؛ …
شاملو،احمد. دستور زبان فارسی. تهران: اشراقی، [بیتا]، ۱۶۴ ص.*
شجاع رضوی، سعید. سبکشناسی و زبان شناسی در ادبیات و ادبیات عامه. مشهد: اردشیر، ۱۳۷۷، ۱۰۸ ص.
(ذکر نکات دستوری در ادبیات عامه به صورت پراکنده).
شجیعی، پوران. سبک شعر پارسی در ادوار مختلف. بخش نخست : سبک خراسانی. [شیراز]: دانشگاه شیراز، ص ۱۴۵ـ۲۰۴.
لفظ در سبک خراسانی: تحول و دگرگونی زبان، متروک شدن پارهای لغات، تأثیر زبان وادب تازی، مختصات لفظی سبک خراسانی.
ــــــ . معانی حروف مفرده. شیراز: بنگاه مطبوعاتی هاشمی، ۱۳۳۵، ۵۸ ص.
فصل اول ـ« الف»؛ فصل دوم ـ اقسام معانی «ب»؛ فصل سوم ـ اقسام حروف «ت» و «ش»؛ فصل چهارم ـ اقسام معانی حروف «ل» «م» «و»؛ فصل پنجم ـ اقسام حرف «ه»؛ فصل ششم ـ معانی «ی».
شریعت، محمدجواد. جمله و جمله سازی. اصفهان: مشعل، ۱۳۴۸، ۱۱۰ ص.
فصل اول ـ بررسی ترکیب نمونههایی از جملات مورد استعمال؛ فصل دوم ـ تعریف جمله، درجات جمله؛ فصل سوم ـ جملههای مرکب؛ فصل چهارم ـ شرح برخی از اصطلاحات دستوری؛ فصل پنجم ـ بررسی ارکان جمله ساده؛ فصل ششم ـ حذف.
ــــــ . دستور زبان فارسی. سلسله انتشارات اساطیر، شماره ۷.تهران: اساطیر، ۱۳۷۱، ۴۵۹ ص.
جمله؛ فعل؛ مصدر؛ مصدرهای بیقاعده؛ متعدی و لازم؛ ساختمان فعل؛ اقسام فعل؛ معلوم و مجهول؛ ارکان دیگر جمله؛ اسم؛ جانشینهای اسم؛ ضمیر؛ صفت؛ قید؛ حروف؛ حروف اضافه؛ حروف ربط؛ حرف «را»؛ اصوات یا شبه جمله؛ تشریح ارکان جمله؛ حذف، نشانهگذاری؛ساختمان کلمه.
ــــــ . سادهترین دستور زبان فارسی و انگلیسی. اصفهان: [بینا]، ۱۳۴۱، ۵۶ ص.*
شریعتزاده، ناهید. واژهنامه زبان شناسی فارسی به انگلیسی و انگلیسی به فارسی. [تهران]: سهیل، ۱۳۷۴، [۱۴]+۲۱۲+۱۹۶ ص، کتابنامه.
[واژهنامه زبان شناسی].
شریعتی، مهدی. دستور زبان فارسی. تهران: نشر نقطه، ۱۳۷۸، ۱۸۰ ص، جدول.*
شعار، جعفر. پژوهشی در دستور فارسی. تهران: دانشگاه تربیت معلم، ۱۳۵۵، ?ص.*
ــــــ . عربی برای فارسی یا قواعد عربی مستعمل در فارسی. تهران: پیروز، ۱۳۴۸، ۱۲۰ص.*
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
ــــــ ؛ حاکمی، اسماعیل [حاکمی والا]. دستور زبان فارسی امروز، گفتارهای دستوری. تهران: امیرکبیر، ۱۳۴۸، ۱۲۰ ص، نمودار.
گفتار اولـ اسم؛ گفتار دومـ صفت؛ گفتار سومـ قید؛ گفتار چهارم ـ بحثی درباره کنایات؛ گفتار پنجم ـ پیوند در زبان فارسی و رابطه جملهها؛ گفتار ششم ـ حذف؛ تخفیف.
شعار، محمدرضا. بحثی درباره زبان آذربایجان. تبریز: مهر، ۱۳۴۶، ج+۱۳۹.*
شفا، شجاعالدین. جهان ایرانشناسی با مقدمهای درباره تاریخچه ایرانشناسی. [بیجا: بینا، بیتا]، ۲ج، [۹۰۵] ص.
اروپا؛ آمریکا؛ آسیا/ آفریقا؛ اقیانوسیه؛ سازمانهای فرهنگی بینالمللی (بیان برخی کتابهای دستور زبان فارسیِ نوشته شده به زبانهای دیگر به طور پراکنده).
شفایی، احمد. مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: نوین، ۱۳۶۳، ۶۴۵ ص.
پیشگفتار: شمهای از تاریخچه تدوین دستور زبان فارسی؛ بخش یکم ـ صرف زبان فارسی: الف ـ اجزاء اصلی کلام، ب ـ اجزاء کمک کلام؛ بخش دوم ـ نحو: تعریف و اطلاعات عمومی: الف ـ ترکیبها، دوم ـ جمله؛ بخش سوم ـ نحو جملات مرکب: چند کلمهای پیرامون تاریخ جملات مرکب، جملات مرکب پیوسته، جملات مرکب وابسته.
شفیعی، محمد. زبان و زبان شناسی، کلیاتی درباره پیدایش زبان و تحولات آن . تهران: دانشگاه پهلوی، ۱۳۴۶، [۱۴۴] ص.
فصل اول ـ تعریف زبان، پیدایش زبان؛ فصل دوم ـ اختراع زبان، تعداد و انواع زبانها، تقسیمبندی و مبداء زبانها، تقسیمبندی زبانها از لحاظ دستوری؛ فصل سوم ـ فرق لهجه و زبان، علل پیدایش و عوامل محو لهجهها، لهجههای معروف ومهم؛ فصل چهارم ـ تحول زبان، تبدیل و قلب حروف؛ فصل پنجم ـ ارکان اصلی علم زبان شناسی؛ فصل ششم ـ خط.
ــــــ . شاهنامه و دستور، یا، دستور زبان فارسی برپایه شاهنامه فردوسی و سنجش با سخنگویان و نویسندگان پیشین. تهران: نیل، ۱۳۴۳، ید+۵۳۷ ص.
بخش نخستین ـ اسم؛ بخش دوم ـ صفت؛ بخش سوم ـ کنایه (کنایات)؛ بخش چهارم ـ عدد؛ بخش پنجم ـ فعل؛ بخش ششم ـ قید؛ بخش هفتم ـ حرف اضافه؛ بخش هشتم ـ حرف ربط؛ بخش نهم ـ اصوات و اسم صوت؛ بخش دهم ـ پیشوند و پسوند؛ بخش یازدهم ـ پارهای از مختصات (ویژگیهای) سبک شاهنامه.
ــــــ . شیوه خط و دستور زبان ،یا، شیوه خط فارسی و گفتاری چند از دستور زبان فارسی. تهران: بانک ملی ایران ، ۱۳۵۲، ص ۳۳ـ۷۸.
بخش دوم ـ گفتاری چند از دستور زبان: ۱ـ اسم ۲ـ مذکر ومؤنث ۳ـ معرفه و نکره ۴ـ صفت ۵ـ صفت تفضیلی و عالی ۶ـ صفت نسبی ۷ـ عدد (صفت عددی) ۸ـ ضمیر ۹ـ فعل ۱۰ـ کلمههای تغییرناپذیر(غیرمتصرف) ۱۱ـ پیشوند و پسوند ۱۲ـ صفت (اسم فعل).
شکری، گیتی. گویش ساری (مازندرانی). سلسله پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شماره ۷۷۳. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۷۴، ۴۸۱ ص، نقشه، جدول.
فصل اول ـ ساخت آوایی؛ فصل دوم ـ دستور: ۱ـ صرف ۲ـ نحو؛ فصل سوم ـ واژهنامه؛ فصل چهارم ـ فهرست فارسی واژهنامه.
شمس، پرویز. چند نکته… گفتوگویی درباره زبان پارسی. سلسله انتشارات مؤ سسه عالی حسابداری، شماره ۴۷. تهران: مؤ سسه عالی حسابداری، ۱۳۴۹، ۲۷۰ ص.
بخش پنجم ـ تجزیه، ترکیب، تجزیه و ترکیب چند شعر.
شمیسا، سیروس. سبکشناسی شعر. [تهران]: فردوس، ۱۳۷۴، ۴۳۰ ص.
فصل اول ـ مقدمات؛ فصل دوم ـ سبک خراسانی؛ فصل سوم ـ شعرقرن ششم؛ فصل چهارم ـ سبک عراقی؛ فصل پنجم ـ سبک شعر حدواسط سبک عراقی و هندی؛ فصل ششم ـ سبک شعرهندی؛ فصل هفتم ـ شعر دوره بازگشت؛ فصل هشتم ـ سبک شعرنو؛ فصل نهم ـ چند نکته درسبکشناسی.