۶۵۹۱

۷۱۶۶٫۲

منبع: عملکرد قوانین بودجه کشور
(مبالغ به میلیون ریال)
همانطور که ملاحظه می­ شود از سال ۱۳۲۹ تا ۱۳۴۳ بودجه تربیت­بدنی یا ثابت بوده و یا افزایش جزئی داشته است. به جزء سال ۱۳۴۱ که نسبت به سال ۱۳۴۰، کاهش نشان می­دهد.
از سال ۱۳۴۴ تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، روند بودجه ورزش، افزایشی بوده اما در دو سال ۱۳۵۲ و ۱۳۵۳، به علت برگزاری مسابقات آسیایی در تهران، بودجه ورزش افزایش زیادی داشته است.
نمودارهای (۴-۱) و (۴-۲)، بودجه تربیت­بدنی، به ترتیب در سال­های ۱۳۴۳-۱۳۲۹ و ۱۳۵۷-۱۳۴۴ را نشان می­دهد.
بودجه تربیت بدنی طی سال­های ۱۳۴۳-۱۳۲۹
بودجه تربیت بدنی طی سال­های ۱۳۵۷-۱۳۴۴
اولین باشگاه ورزشی به نام” ایران ” درتهران با مشارکت عد­ه­ای از اعیان و اشراف و نمایندگان سیاسی خارجی تأسیس گردید. در این باشگاه به ورزش سوارکاری و مسابقه­های چوگان توجه خاصی می­شد. دومین باشگاه” ژیمناستیک واسکریم” بود که توسط مرحوم میر مهدی ورزنده افتتاح شد و سومین باشگاه “اجتماعیون” بود که در سال ۱۳۰۶ تأسیس گردید. از سایر باشگاه­های کشور در آن زمان می توان” باشگاه فردوسی مشهد"،"گیو بندرانزلی"،"خلیج و جنوب خرمشهر” و باشگاه “کازرونی اصفهان” نام برد.
از نمونه­های تأسیسات بزرگ ورزشی که بر اساس استانداردهای نوین معماری ورزشی در این دوره ساخته شده است، ورزشگاه"امجدیه” درتهران است که دارای استادیوم فوتبال، پیست دو ومیدانی، سالن چندمنظوره، استخر شنا، سالن کشتی، سالن ژیمناستیک و….می باشد.
از نمونه­های جدیدتر، استادیوم­های “آزادی"و “تختی” هستند، که شروع ساخت استادیوم آزادی سال ۱۳۵۰ و اتمام آن سال ۱۳۵۳ جهت آماده شدن برای مسابقات آسیایی می­باشد. استادیوم تختی هم که برای مسابقات آسیایی ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۳ شمسی) تهران آماده و به بهره ­برداری رسید، در سال ۱۳۴۶ شروع به ساخت کرد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

وضعیت ورزش و تربیت بدنی در ایران بعد از انقلاب اسلامی
امروزه ورزش و تربیت‌بدنی به عنوان یک موضوع مهم اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که مبنای بسیاری از رفتارها و الگوهای اجتماعی است، نقش مهمی را در توسعه جامعه به خود اختصاص داده است، زیرا پیامدهای این پدیده علاوه بر دستاوردهای آشکار فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در بسیاری از زوایای پنهان عرصه‌های ملی و فراملی راه‌گشا بوده و زمینه‌های شکوفایی جامعه را فراهم می‌سازند.
با توجه به ماهیت فعالیت‌های بخش تربیت‌بدنی و ورزش که مؤثر بر ارتقای سلامت جسمانی و روانی جامعه بوده و نتیجه نهایی آن زمینه‌ساز اصلی تربیت نیروی انسانی سالم است، در جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به تأکیدات دین مبین اسلام، جایگاه شایسته‌ای به امر تربیت‌بدنی و ورزش اختصاص داده شده است. به‌گونه‌ای که اصل سوم قانون اساسی بر لزوم توسعه تربیت‌بدنی کشور تأکید کرده است و بر همین اساس، در جهت توسعه و گسترش ورزش، فعالیت‌های مستمر و حمایت‌های لازم از طریق تشکیلات دولتی شامل: سازمان تربیت‌‌بدنی (وزارت ورزش و جوانان)، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نیروهای نظامی و انتظامی و همچنین نهادهای عمومی غیردولتی مانند: کمیته ملی المپیک ایران، کمیته ملی پاراالمپیک ایران، فدارسیون‌ها و هیأت‌های ورزشی آقایان و انجمن‌ها و هیات‌های ورزشی بانوان و همچنین بخش خصوصی به عمل می‌آید.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، با وجود جنگ تحمیلی ۸ساله، سرمایه ­گذاری در ورزش و پروژه­ های ساخت و توسعه اماکن ورزشی پی­گیری گردید، اما با توجه به نرخ رشد جمعیت و پدیده­هایی نظیر کوچ جمعیت از مناطق جنگی و محروم به حاشیه­های شهرهای بزرگ و مهم­تر از همه، نیاز مبرم سایر بخش­های بنیادی و خدماتی و آسیب دیده از حملات دشمن در طول جنگ از جمله آموزشی و بهداشتی و…… به اعتبارات بیشتر، نتایج مطلوبی در بخش سرمایه ­گذاری ورزشی بخصوص ساخت اماکن ورزشی حاصل نشده است. بعد از اتمام جنگ و نیاز کشور به سازندگی در حوزه ­های دیگر، در برنامه اول و دوم توسعه کشور در حوزه ورزش سرمایه ­گذاری زیادی نشده است. در برنامه سوم، در خصوص تربیت بدنی، ماده­ها و تبصره­هایی مصوب شده است ولی عملکرد خوبی نداشته و بسیاری از این برنامه­ ها به برنامه چهارم توسعه موکول شده است. در برنامه چهارم نیز ماده و تبصره­های جدیدی همراه با تصویب دوباره بندهای برنامه سوم توسعه موجود می­باشد و در برنامه پنجم توسعه نیز در بخش ورزش و تربیت بدنی ماده­هایی وجود دارد که در زیر به آنها پرداخته خواهد شد:
سند چشم انداز
در سند چشم‌انداز کشور، تربیت‌بدنی و ورزش به‌طور خاص مورد نظر قرار نگرفته است. اما با توجه به وظایف این بخش، باید فعالیت‌ها با سیاستگذاری‌ها همسو باشد. بنابراین در یک نگاه کلی بخش تربیت‌بدنی و ورزش باید در سند چشم‌انداز در ارتباط با بندهای زیر مورد توجه قرار گیرد: در بند ۴ سند یاد شده به داشتن جامعه‌ای برخوردار از سلامت تأکید شده و در این ارتباط، تربیت‌بدنی و ورزش نقش مهمی ایفا می‌کند.
در بند ۶ و ۸ سند مورد نظر نیز بر رسیدن به جایگاه اول در منطقه جنوب غربی آسیا تأکیده شده است. در این ارتباط با در نظر داشتن کارکرد فراملی ورزش، از طریق حضور در میدان‌های بین‌المللی و به خصوص بازی‌های آسیایی، المپیک، پارالمپیک، قاره‌ای و کسب مقام‌های ورزشی قابل
قبول، به جایگاه اول منطقه در این حوزه رسید. ضروری است فعالیت‌های تربیت‌بدنی و ورزش در آن جهت ساماندهی شود.
سیاست‌های کلی کشور
پس از سند چشم‌انداز، سیاست‌های کلی نظام عالی‌ترین سندی است که جهت‌گیری‌های کلان را تعیین می‌کند. در سیاست‌های کلی نظام فعالیت‌های ورزشی به شرح زیر آمده است:
- سالم‌سازی فضاهای ورزشی (موضوع بند ۷ سیاست‌های کلی نظام).
- تقویت و ارتقای جایگاه زنان در صحنه‌های ورزشی (موضوع بند ۱۴ و بند ۱۵ سیاست‌های کلی).
- توانمند‌سازی بخش‌های خصوصی، تعاونی و کاهش تصدی دولت از طریق خصوصی‌سازی و ایجاد تشکل‌های تعاونی و غیردولتی ورزش (موضوع بند ۴۷ سیاست‌های کلی).
- ایجاد انگیزه و عزم ملی و تقویت اقتدار ملی از طریق فعالیت‌های مناسب ورزشی و ارتقای جایگاه آن در منطقه‌ (موضوع بند ۴ و بند ۲۰ سیاست‌های کلی).
قانون برنامه پنج‌ساله اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران (۱۳۷۲-۱۳۶۸)
در قانون برنامه اول، بندها و تبصره­های زیر آورده شده است:
بند الف تبصره ۱۰: وزارت مسکن و شهرسازی (سازمان زمین شهری) موظف است در کلیه شهرهای کشور، اراضی با کاربری­های آموزشی، فرهنگی و خدماتی و در قالب طرح­های مصوب شهری را جهت احداث و توسعه مدارس و مراکز فرهنگی، هنری، ورزشی، بهداشتی درمانی، آموزشی و خدماتی، پس از تملک، به طور رایگان به دستگاه­های ذیربط واگذار نماید و در مواردی که بابت تملک اراضی مزبور هزینه­ای متحمل گردد، می ­تواند وجه مربوطه را بر روی قیمت سایر قطعات مسکونی قابل واگذاری خود در کلیه شهرها سرشکن و از خریداران مربوطه دریافت و یا نسبت به واگذاری زمین معوض به مالکین این­گونه اراضی، اقدام نماید.
بند ۱۴-۳ خط مشی­ها: همگانی کردن ورزش و گسترش فعالیت­های تربیت بدنی خاصه بین جوانان به منظور پرورش جسم و روح و پربارکردن اوقات فراغت عموم مردم.
قانون برنامه پنج‌ساله دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران (۱۳۷۸-۱۳۷۴)
در قانون برنامه اول، بندها و تبصره­های زیر مصوب شده بود:
‌تبصره ۴۷: کلیه مؤسسات، کارخانجات، شرکت‌های دولتی و تحت پوشش دولت موظفند همه ساله حداقل به میزان دو درصد (۲%) از سود‌خالص خود را صرف تقویت و توسعه بسیج و برنامه‌های فرهنگی، ورزشی و آمادگی دفاعی و سایر فعالیت‌های مربوطه نمایند.
بند ج و د تبصره ۵۹: ج) ایجاد تسهیلات لازم برای گشت‌های علمی، دینی، فرهنگی، ورزشی و تفریحی برای جوانان و دانش‌آموزان و توسعه فضاهای اردوئی مناسب ‌و کانون‌های فرهنگی و تربیتی.
د) ارائه الگوهای مناسب و الگوسازی در زمینه‌های مختلف علمی، دینی، فرهنگی و ورزشی برای نوجوانان و جوانان در جهت جذب آنان به‌فرهنگ خودی.
تبصره ۶۵: دولت مکلف است نسبت به ایجاد و اختصاص امکانات ورزشی برای دانش‌آموزان دختر و بانوان، با توجه به حفظ شئون زن در‌جامعه اسلامی اقدام نماید.
‌تبصره ۶۶: تعرفه‌های مربوط به هزینه‌های سوخت، آب، برق، تلفن مربوط به اماکن و تأسیسات ورزشی (‌اعم از دولتی و غیر دولتی) به مأخذ ‌مراکز آموزشی و تحقیقاتی محاسبه و تعیین می‌شود.
تبصره ۶۷: ‌الف) اجازه داده می‌شود مبلغ پنج (۵) ریال از هر نخ سیگار وارداتی و تولید داخل دریافت شود و به حساب درآمد عمومی کشور واریز گردد. ۱۰۰% درآمد حاصل از محل اعتباری که همه ساله به همین منظور در قانون بودجه کل کشور منظور می‌گردد، در اختیار سازمان تربیت بدنی قرار‌خواهد گرفت تا طبق آیین‌نامه‌ای که به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید برای سالم‌سازی عامه از طریق توسعه فضاهای ورزشی و ارائه خدمات‌مربوط هزینه نماید.
ب) کلیه کارخانجات صنعتی موظفند معادل یک در هزار درآمد سالانه خود را به حساب خزانه واریز نمایند. دولت موظف است معادل صد درصد(۱۰۰%) مبلغ مذکور را در لوایح بودجه سالانه برای توسعه فضاهای ورزشی سازمان تربیت بدنی منظور نماید.
‌تبصره ۶۸: وزارت مسکن و شهرسازی مکلف است اراضی با کاربری ورزشی را در سراسر کشور به قیمت عادلانه روز تملک نموده و رایگان به‌سازمان تربیت بدنی واگذار نماید. ‌اعتبار مورد نیاز این تبصره همه ساله در بودجه سنواتی منظور می‌گردد.
بند د تبصره ۸۴: دستگاه‌هایی که دارای مراکز فرهنگی، هنری، ورزشی، بهداشتی، درمانی، آموزشی، اداری و نظامی می‌باشند و بر اساس طرح‌های مصوب‌شهری تغییر کاربری می‌یابند، اجازه داده می‌شود که مراکز مذکور را با رعایت قوانین مربوطه از طریق مزایده به فروش برسانند و درآمد حاصله را به‌ خزانه‌داری کل واریز و معادل آن را جهت جایگزینی، تکمیل و نوسازی مراکز مشابه و تعمیر و نگهداری طبق قوانین بودجه‌های سنواتی هزینه نمایند.
بند ۹-۲، ۱۱-۲، ۱۲-۲ و ۱۳-۳ خط مشی­های اساسی:
۹-۲) واگذاری فعالیت‌های اجرایی، فرهنگی، هنری و ورزشی به مردم و تقویت مشارکت عمومی با توجه به سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری و نظارت‌دولت.
۱۱-۲) همگانی کردن ورزش و گسترش فعالیت‌های تربیت بدنی خصوصاً بین جوانان به منظور پرورش جسم و روح و پربار کردن اوقات فراغت عموم‌مردم.
۱۲-۲) توجه ویژه در برنامه‌ریزی‌ها و اختصاص امکانات به مسائل تربیت­بدنی و پرکردن اوقات فراغت بانوان.