نعمتی و همکاران (۱۳۹۱)

تأثیر قابلیت‌های بازاریابی بر پیامدهای عملکردی شرکت‌های کوچک و متوسط کارآفرین

تأثیر مثبت قابلیت‌های بازاریابی بر پیامدهای عملکردی شرکت‌ها و بقای شرکت‌های کوچک و متوسط کارآفرین.

رضایی دولت‌آبادی و همکاران (۱۳۹۱)

تأثیر قابلیت‌های بازاریابی بر بهبود عملکرد سازمان

تأثیر مثبت قابلیت بازاریابی بر بهبود عملکرد سازمان هم در ابعاد مالی (مثل فروش، حاشیه سود و بازگشت سرمایه) و هم در ابعاد غیرمالی (مثل مشتری‌گرایی، جهت‌یابی رقبا رضایت مشتری، بهره‌وری بازار و …) و ایجاد مزیت رقابتی

حاجی پور و همکاران (۱۳۹۱)

تبیین استراتژی محصول بازار و قابلیت‌های بازاریابی شرکت بر عملکرد بازار

تأثیر مثبت و معنی‌دار استراتژی‌های رهبری هزینه، تمایز و قلمرو محصول- بازار بر قابلیت‌های معماری و تخصصی‌شده بازاریابی و رابطه مثبت قابلیت‌های معماری و تخصصی‌شده بازاریابی با عملکرد بازار.

قاضی‌زاده و همکاران (۱۳۹۰)

اثر قابلیت‌های بازاریابی و تنوع‌بخشی بر عملکرد مالی (با بهره گرفتن از تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها)

وجود رابطه مثبت بین قابلیت‌های بازاریابی و عملکرد کل شرکت و عملکرد مالی در شرکت‌های کارآ و وجود رابطه منفی بین تنوع‌بخشی و عملکرد کل شرکت و عملکرد مالی در شرکت‌های کارآ.

باشکوه و همکاران (۱۳۹۱)

بررسی تأثیر عناصر ارتباطات یکپارچه‌ی بازاریابی بر قوت نام تجاری در صنعت بانکداری

تأثیر مثبت و معنادار تمام عناصر ارتباطات یکپارچه بازاریابی، ازجمله تبلیغات، روابط عمومی، پیشبرد فروش و بازاریابی بر قوت نام تجاری سازمان.

امیرشاهی و همکاران (۱۳۹۱)

بررسی وضعیت ارتباطات یکپارچه بازاریابی و عوامل مؤثر و متأثر از آن

موفق نبودن اجرای ارتباطات یکپارچه بازاریابی در بانک ملت و لزوم برقراری استانداردهای مشخص.

منبع: یافته‌های تحقیق
۲ -۴- خلاصه و جمع‌بندی فصل دوم
با توجه به پیشینه تجربی ارائه ‌شده در تحقیقات داخلی مطالعات گسترده‌ای درزمینه ارتباطات مبتنی بر همکاری انجام نشده است. متغیر ارتباطات مبتنی بر همکاری در پژوهش‌های داخلی و خارجی چندان مورد مطالعه واقع نشده و حتی تاکنون در پژوهش‌های داخلی ارتباط آن با عملکرد سازمانی بررسی نشده است. بیش‌تر پژوهش‌های داخلی صورت گرفته درزمینه‌ی قابلیت‌های بازاریابی و عملکرد سازمانی هستند. علاوه بر این تاکنون ارتباط این متغیرها با هم در قالب مدلی یکپارچه در هیچ یک از پژوهش‌های داخلی مورد بررسی قرار نگرفته است و این امر، ضرورت انجام تحقیق را بیش‌ازپیش آشکار می‌سازد. درزمینه‌ی بازاریابی لازم است که تحقیقات وسیعی صورت گیرد تا رفتار و نگرش‌های آنان بهتر شناخته و از این طریق در جهت تطابق اهداف آنان با اهداف سازمانی تلاش بیشتری انجام شود. ازاین‌رو در تحقیق حاضر قصد داریم با تمرکز بر رفتارهای بازاریابی واحدهای صنعتی بزرگ و متوسط زنجان، متغیرهای مناسب و مطابق با اهداف پژوهش را شناسایی نموده و ارتباط میان آن‌ها را مورد ارزیابی قرار دهیم. در این فصل ادبیات نظری و تجربی پژوهش تا حد امکان مورد بررسی قرار گرفت و امید است باوجود برخی محدودیت‌ها و نواقص احتمالی در پژوهش، اطلاعات مناسبی درزمینه‌ی بازاریابی، رفتار و نگرش‌های آنان فراهم آمده باشد.
به‌عنوان جمع‌بندی فصل دوم، نحوه توسعه فرضیات و مدل را بر اساس بررسی‌های صورت گرفته در بالا ارائه می‌نماییم:
۲-۴-۱- تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر معیارهای عملکرد رابطه‌ای: دیدگاه رابطه‌ای
دیدگاه رابطه‌ای مدیریت استراتژیکی شامل نظریه‌های مختلف و دیدگاه‌هایی می‌شود که بیان می‌کنند که چگونه سازمان به مزیت رقابتی برتر با ایجاد، توسعه و حفظ تبادل رابطه‌ای موفق با شرکای خود، دست می‌یابد (اندرسون و ویتز^[۹۸]، ۱۹۹۲؛ دانی و کانن^[۹۹]، ۱۹۹۷؛ دایر، اسچور و اوه^[۱۰۰]، ۱۹۸۷؛ لاسچ و براون^[۱۰۱]، ۱۹۹۶؛ مورگان و هانت، ۱۹۹۴؛ پالماتیر، دانت و گریوال^[۱۰۲]، ۲۰۰۷). این دیدگاه بیان می‌کند که روابط بلندمدت می‌تواند یک مزیت رقابتی را تداوم بخشد (گانسان، ۱۹۹۴). در این خصوص، ارتباط یکی از مهم‌ترین فاکتورها در ایجاد تبادل رابطه‌ای موفق هست (بلیک و ارنست^[۱۰۳]، ۱۹۹۳؛ گرابنر و روزنبرگ^[۱۰۴]،۱۹۶۹). ارتباطات مبتنی بر همکاری برای شرکت‌ها به‌منظور ایجاد روابط کیفی با مشتریان مؤثر هست (جوشی، ۲۰۰۹؛ موهر و همکاران، ۱۹۹۶؛ پااولراج و همکاران، ۲۰۰۸). بر مبنای این دیدگاه رابطه‌ای، ارتباطات مبتنی بر همکاری می‌تواند به پیامدهای عملکرد رابطه‌ای با چند دلیل احتمالی کمک کند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اول اینکه طبق نظریه تعهد- اعتماد، ارتباط مؤثر بین شرکت و مشتری، اعتماد مشتری را بهبود بخشیده و منجر به افزایش همکاری مشتری و کاهش تمایل برای مرخصی می‌شود (مورگان و هانت، ۱۹۹۴). به‌عبارت‌دیگر در زمان تعامل با مشتریانی که ارتباطات مبتنی بر همکاری بیشتر را نشان می‌دهند (به‌عنوان‌مثال، فراوانی و بازخورد متقابل)، مشتریان، قابل‌اعتماد بوده و بنابراین بیشتر مایل به ایجاد فعالیت‌های رابطه‌ای مداوم و همکاری فعال می‌باشند (موهر و همکاران، ۱۹۹۶؛ پالماتیر و همکاران، ۲۰۰۷). علاوه بر این مطالعات نشان می‌دهد که ارتباطات مبتنی بر همکاری می‌تواند تعهد رابطه مشتری را بهبود بخشیده و وفاداری برتر را ایجاد می‌کند (میک و همکاران^[۱۰۵]، ۲۰۱۱). بنابراین، ارتباطات مبتنی بر همکاری می‌تواند عملکرد همکاری مشتری و متمرکز بر مشتری را از طریق افزایش تعهد و اعتماد مشتری، بهبود بخشد.
دوم اینکه، ارتباط نقش مهمی ‌در درک مزایای متقابل به دست آمده برای مشتری و شرکت ایفا می‌کند (اندرسون و ویتز، ۱۹۹۲). زمانی که شرکت‌ها، استراتژی‌های ارتباطات مبتنی بر همکاری را اتخاذ می‌کنند، مشتریان عدم قطعیت کمتر در رابطه را تصور کرده و تمایل خود برای ایجاد سرمایه‌گذاری ویژه رابطه را افزایش می‌دهد (کلایکمب و فرانکویچ^[۱۰۶]، ۲۰۱۰). این سرمایه‌گذاری‌های ویژه رابطه مشتریان منجر به انتظارات بیشتر از تداوم رابطه و اقدام مشترک می‌شود که این به‌نوبه‌ی خود عملکرد شرکت را بهبود می‌بخشد (هایده و جان، ۱۹۹۰؛ پالماتیر و همکاران، ۲۰۰۷). همین‌طور، ارتباطات مبتنی بر همکاری می‌تواند به افزایش رفتارهای همکاری و حفظ مشتریان از طریق افزایش سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ویژه رابطه کمک کند.
درنهایت بر مبنای دیدگاه رابطه‌ای، مطالعات بیان می‌کنند که ارتباطات مبتنی بر همکاری شرکت را قادر به کاهش عدم تقارن اطلاعات و بهبود شفافیت رفتاری در رابطه شرکت- مشتری ساخته (هایده و ماینر^[۱۰۷]، ۱۹۹۲؛ پااولراج و همکاران، ۲۰۰۸) و بنابراین منجر به کاهش هزینه‌های معامله و رفتارهای فرصت‌طلبانه و هم‌چنین افزایش ارزش معامله می‌شود (دایر^[۱۰۸]، ۱۹۹۷؛ پااولراج و همکاران، ۲۰۰۸). از طرف دیگر، ارتباطات مبتنی بر همکاری به شرکت‌ها در ایجاد روابط نزدیک با مشتریان خود کمک می‌کند (بالانتاین و واری، ۲۰۰۶؛ موهر و همکاران، ۱۹۹۶؛ پراهینسکی و بنتون^[۱۰۹]، ۲۰۰۴)، که این به‌نوبه‌ی خود، ارزش مزایای قیمت برتر می‌شود (جانسون و سلنز^[۱۱۰]، ۲۰۰۴). یعنی، شرکت‌هایی با ارتباطات مبتنی بر همکاری بیشتر دارای روابط نزدیک با مشتریان بوده و بنابراین مشتریان به علت هزینه‌های تعویض بالاتر، کمتر در برابر قیمت حساس می‌باشند (جانسون و سلنز، ۲۰۰۴). در این خصوص، ارتباطات مبتنی بر همکاری می‌تواند به عملکرد شرکت در فروش و سودآوری با کاهش هزینه‌های معامله و بهبود بازدهی عملیاتی کمک کند (پالماتیر و همکاران، ۲۰۰۷؛ پااولراج و همکاران، ۲۰۰۸). بنابراین تصور می‌شود که ارتباطات مبتنی بر همکاری بتواند عملکرد مالی را از طریق بهینه‌سازی ارزش معامله و هزینه‌ها، تقویت کند. بر مبنای بحث بالا، فرضیه‌های زیر مطرح می‌شود که:

• ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر معیارهای عملکرد روابط تأثیر مثبت دارد.

۱-۱: ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر مثبت دارد.
۲-۱: ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر عملکرد همکاری مشتریان تأثیر مثبت دارد.