از ۸۲ واحد در سال ۱۳۸۰ به ۱۱۹ واحد در سال ۱۳۸۸ افزایش یافته است. در صورتی که تعداد مهمانپذیر‌ها روند صعودی کندتری داشته است و تعداد مهمان پذیر‌ها از ۱۰۹ واحد در سال ۱۳۸۰ به ۱۱۳ واحد در سال ۱۳۸۸ افزایش یافته است.
تعداد تاسیسات اقامتی از سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۸۸، ۳۷ مورد افزایش داشته است که این افزایش همزمان با افزایش تعداد گردشگران داخلی و خارجی است.
اما تعداد مهمان پذیر‌ها که در سال ۱۳۸۰، ۲۷واحد بیشتر از تاسیسات اقامتی بود و در سال ۱۳۸۸ تنها ۴ مورد افزایش داشته است. با توجه به افزایش ۳۷ موردی تاسیسات اقامتی در سال ۱۳۸۸ تعداد تاسیسات اقامتی در سال۱۳۸۸، ۶ واحد بیشتر از مهمانپذیر‌ها شده است.
با نگاهی به آمار تعداد گردشگران ورودی به هتل‌ها‌ی استان تهران اعم از ایرانی و خارجی در مقایسه بین سال‌ها‌ی ۱۳۸۰ و ۱۳۸۸ مشاهده میشود که ورود گردشگران روندی افزایشی و رو به رشد داشته است به نحوی که تعداد گردشگران ورودی در سال ۱۳۸۰ تعداد ۵۳۲۵۶۱ گردشگر بوده است. این تعداد گردشگر در سال ۱۳۸۸ به ۶۷۶۶۸۹ گردشگر رسیده است. این تحولات در تعداد گردشگران ورودی به هتل‌ها‌ی استان تهران به تبع افزایش تعداد مراکز اقامتی در استان تهران بوده است
http://hotelmagazine.ir
۴-۲-۱۳ صرافی‌ها‌ی تهران
بانک مرکزی فهرست صرافی‌ها‌ی دارای مجوز را به روز کرد. در این فهرست نام ۲۴۱ صرافی به همراه آدرس و شماره تماس به ثبت رسیده است. در این فهرست جدید، نام بخشی از صرافی‌ها در ستون “وضعیت” با عناوین در حال بررسی و تعلیق قید شده است.
عنوان در حال بررسی در واقع بیانگر اقدام صرافی به دریافت مجوز است و این خود به نوعی مجوزی برای فعالیت موقت بود اما با حذف صرافی‌ها‌ی دارای این عناوین، احتمال توقف فعالیت آن‌ها به وجود میآید.
( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
براساس این جدول، استان تهران با ۶۴ صرافی و آذربایجان غربی با ۲۱ صرافی، بیشترین صرافی‌ها‌ی دارای مجوز را دارد.
تعداد صرافی‌ها‌ی دارای مجوز در استان هرمزگان ۲۰، همدان یک، یزد یک، مرکزی یک، مازندران ۵، گیلان ۴، گلستان ۳، کرمانشاه ۴، کرمان ۳، کردستان ۱۰، قم ۵، قزوین ۳، فارس ۸، سیستان ۱۱، البرز ۵، اصفهان ۱۶، زنجان یک، خوزستان ۵، خراسان رضوی ۱۰، چهار محال و بختیاری یک، بوشهر ۵، آذربایجان شرقی ۱۳ و ایلام یک صرافی است.
http://www.fibazar.ir
۴-۲-۱۴ فرودگاه‌‌ها
شهر تهران دارای دو فرودگاه بین‌المللی است:
فرودگاه بین‌المللی مهرآباد که نخستین فرودگاه بین‌المللی تهران است.
فرودگاه بین‌المللی امام خمینی نیز با وسعتی بالغ بر ۱۵ میلیون متر مربع در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی تهران واقع شده‌است و دارای ظرفیت ۷.۵ میلیون مسافر در سال می‌باشد.
۴-۲-۱۵ پایانه‌‌ها‌ی مسافربری
پایانه مسافربری شرق در خیابان دماوند
پایانه مسافربری غرب در خیابان آزادی
پایانه مسافربری آرژانتین در میدان آرژانتین
پایانه مسافربری جنوب در خیابان بعثت
۴-۲-۱۶ شبکه راهآهن
شبکه خطوط راه آهن محور‌ها‌ی ارتباطی دیگری می‌باشند که از نظر حجم مسافر و حمل و نقل کالا به کلیه نقاط ایران درصد بالایی را به خود اختصاص داده و همچنین خطوط سراسری تهران- اروپا نیز از مبدا تهران فعالیت گسترد‌ها‌ی دارد.
۴-۱۱: شبکه حمل و نقل راه آهن ایران (منبع : سایت شرکت راه اهن جمهوری اسلامی ایران)
۴-۲-۱۷ بزرگراه‌‌ها
در سال‌ها‌ی اخیر با احداث گذرگاه‌‌ها و بزرگراههای کمربندی تازه‌ساز (بویژه بزرگراههای نیایش و تهران-پارچین) رشد چشمگیری داشته‌است. یکی دیگر از طرحهای اجرایی جهت سرعت بخشیدن به حمل و نقل درون شهری ایجاد خطوط ویژه اتوبوسرانی برقی است که در حال حاضر خط چهارراه تهرانپارس-میدان آزادی فعالیت دارد و خط دوم آن در آینده نزدیک مورد بهرهبرداری قرار خواهد گرفت که میدان امام حسین را به میدان خراسان متصل خواهد کرد. طرح ترافیک طرح جامع دیگری می‌باشد که برای کاهش بار ترافیکی در محدوده مرکزی شهر تهران از ساعات ۶:۳۰ تا ۵ بعدازظهر اجرا میشود و حدود ۳۳ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد.
۴-۱۲: نقشه بزرگراههای تهران(http://trafficcontrol.tehran.ir/)
اکنون روزانه ۱۵ میلیون سفر و به عبارتی ۱۹ میلیون جابه جایی در شهر تهران صورت میگیرد.
وی افزود: با فعالیت و خدمات رسانی ۶ هزار و ۵۰ دستگاه اتوبوس روزانه تنها ۳ میلیون و ۸۷۰ هزار جابه جایی و یا ۲ میلیون و ۵۸۰ سفر با این وسیله نقلیه عمومی‌صورت میگیرد و در واقع سهم اتوبوسرانی از حمل و نقل همگانی شهر تهران تنها ۲/۱۷ درصد است.
در حال حاضر۳۱۰ خط اتوبوس با بیش از ۳ هزار کیلومتر طول برای خدمات رسانی اتوبوس‌ها‌ی شهر تهران وجود دارد. هم اکنون تنها ۷۵ کیلومتر از خطوط اتوبوسرانی شهر تهران خطوط ویژه هستند
بر اساس مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۶ تراکم شبکه اتوبوسرانی (نسبت متر شبکه به کیلومتر مربع مساحت) در ۳۰ کشور اروپایی ۳ هزار و ۲۶۱ بوده است.
هم اکنون این رقم در شهر تهران ۴ هزار و ۳۸۳ است که بر این مبنا میتوان گفت شهر تهران از نظر شبکه و خطوط مشکل و کمبود زیادی ندارد و از سوی دیگر بر اساس آمار پوشش شبکه اتوبوسرانی یعنی نسبت کیلومتر خطوط به میلیون نفر ساکن در کشور‌ها‌ی اروپایی در سال ۲۰۰۶ به طور متوسط یکهزار و ۱۵۹بوده که این رقم در تهران ۴۰۰ است.
متوسط جابه جایی مسافر به وسیله اتوبوس‌ها‌ی بلیتی که ۷۰ درصد اتوبوس‌ها را تشکیل میدهند ۶۱۲ نفر، اتوبوس‌ها‌ی بخش خصوصی ۷۲۰ نفر و اتوبوس‌ها‌ی تحت نظارت اتوبوسرانی ۲۱۷ نفر است.
همچنین درباره متوسط میزان مصرف سوخت اتوبوس‌ها در کشور‌ها‌ی پیشرفته اروپایی در سال ۲۰۰۶ نسبت کیلومتر طی شده به یک لیتر سوخت در این کشور‌ها به طور متوسط حدود ۲۸/۲ بوده است که این میزان در کشور ما اکنون ۷/۱ است و بر اساس طرح جامع به ۲ خواهد رسید، یعنی میزان مصرف سوخت نسبت به مسافت طی شده کاهش یابد.
در حال حاضر سهم تاکسی‌ها و ون‌ها از حمل و نقل درون شهری حدود ۲۵ درصد است که این سهم براساس مصوبه مجلس باید به ۲۰ درصد با توجه به افزایش سهم قطارشهری و اتوبوسرانی برسد
با وجود ۴۵۰ خط تاکسیرانی و شبکهای به طول ۴ هزار و ۲۹۱ کیلومتر بیش از ۱۰۰ هزار تاکسی در شهر تهران فعالیت میکنند.
۴-۲-۱۸ متروی تهران
بهرهبرداری از قسمت‌‌ها‌یی از خطوط ۱، ۲ و ۵ متروی تهران طی سال‌ها‌ی ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ آغاز شده و قسمتی از وظیفه جابجایی مسافران درون شهری و برون شهری (تهران- کرج) را به عهده گرفتها‌ست.
متروی تهران به مجموعه قطار‌ها‌ی شهری تهران و همچنین «سازمان قطار شهری تهران و حومه» گفته میشود. تا تابستان ۱۳۸۶ (ژوئیه ۲۰۰۷ م.) این قطار‌ها در سه خط اصلی در حال تردد هستند و دو خط دیگر نیز در حال احداث است. یکی از خطوط فعال بین‌شهری (میان کرج و تهران) و بقیه درون‌شهری هستند. تا پایان سال ۱۳۸۵ مسافت خطوط متروی بهره‌برداری‌شده برابر ۹۰ کیلومتر بوده است. اگرچه طرحهای اولیه متروی تهران در پیش از انقلاب سال ۱۳۵۷ ریخته شد، اما بطور رسمی‌از سال ۱۳۷۷ (۱۹۹۹ م.) شروع به کار کرد. نخستین مسیر فعال، مسیر شماره ۵ مترو بود که بین تهران و کرج مسافر جابه‌جا می‌کرد.
از اواخر سال ۱۳۸۵، با افزایش مسافران و تعداد قطار‌ها، بخشی جهت بهرهبرداری از بدنهٔ اصلی سازمان قطار شهری تهران و حومه جدا شده و با عنوان «شرکت بهرهبرداری راهآهن شهری تهران و حومه» به کار خود ادامه می‌دهد.
۴-۳ دانشگاه‌ها‌ی شاخص تهران
۴-۳-۱ دانشگاه تهران
درمیان موسسات و سازمان‌ها‌ی وابسته به آموزش عالی کشور دانشگاه تهران از هرحیث و از هر نظر از جایگاهی رفیع بهرهمند است. در واقع اگر متغیر‌ها‌یی چون سابقه و قدمت، تدریس استادان بنام و بلند مرتبه، تحصیل دانشجویان ممتاز، کثرت دانشجویان، استادان و کارکنان ارزش مدارک تحصیلی در کشور و خارج از آن، پیوند و تعامل با دستگاه‌ها‌ی اجرایی و موسسات و شرکت‌ها‌ی صنعتى، ادارى، اجرایی و…،داشتن کتابخانه‌ها و آزمایشگاه‌ها غنی و مجهز، تعدد رشته‌ها و دانشکده‌ها و موسسات پیوسته و وابسته، واقع شدن در پایتخت و در مرکز شهر و… را از معیار‌ها‌ی تعیین اعتبار و اهمیت یک دانشگاه برشماریم، بیگمان دانشگاه تهران را باید معتبرترین و مهم ترین دانشگاه‌ها‌ی کشور دانست. بی جهت نیست که از این دانشگاه با تعبیر دانشگاه مادر و نماد آموزش عالى یاد شده است.
اندیشه ایجاد مرکزی برای آموزش عالی در ایران و به تعبیر دیگر دانشگاه، نخستین بار با تاسیس دارالفنون در ۱۲۳۰ ه.ش. به همت میرزاتقیخان امیرکبیر عملی گردید. دارالفنون گرچه توسعه نیافت اما تجربه مغتنمی پیش روی کسانی که در آرزوى آشنایی ایرانیان با دانش‌ها‌ی جدید و پیشرفت‌ها‌ی اروپائیان در صنعت، اقتصاد، سیاست و… بوده اند، قرار داد. با عطف به این تجربه در ۱۳۰۷ ه.ش پروفسور دکتر محمود حسابى پیشنهاد را‌ها‌ندازی مرکزی جامع همه یا اغلب دانش‌ها را با وزیر وقت فرهنگ، دکترعلی اصغر حکمت، در میان نهاد.
در بهمن ماه سال ۱۳۱۲ شمسى، جلسه هیات دولت وقت تشکیل و در آن در موضوع آبادى تهران و زیبایى و شکوه ابنیه، عمارات و کاخ‌ها‌ى زیباى آن سخن به میان آمد. مرحوم فروغى که در آن روز ریاست وزراء را برعهد داشت از یک سو و دیگر وزیران از سوى دیگر زبان به تحسین و تمجید شهر گشودند و برخى از آنان براى جلب رضایت شاه در این مقال، عنان از کف بدادند اما دراین میان مرحوم على اصغرحکمت کفیل وزارت معارف بى آنکه پیشرفت‌ها‌ى پایتخت را نادیده انگارد با لحنی محتاطانه چنین گفت: «البته که در آبادى و عظمت پایتخت شکى نیست » ولى تنها نقص آشکار آن اینست که «انیورسته[۴]» ندارد و حیف است که در این شهر نوین از این حیث از دیگر بلاد بزرگ عالم، واپس ماند». این سخنان ارزشمند تاثیر خود را بر جاى نهاد و بى درنگ مقبول همگان افتاد از این رو آنان با تخصیص بودجه اولیها‌ى به میزان ۲۵۰۰۰۰ تومان به وزارت معارف اجازه دادند تا زمین مناسبى براى تاسیس دانشگاه بیابد و ساختمان آن را در اسرع وقت پدید آورد. على اصغر حکمت بى درنگ دست به کار شد و جستجو براى مکان یابى مناسب دانشگاه را با کمک و مشاوره آندره گدار، معمار چیره دست فرانسوى که در آن روزگار به عنوان مهندس در خدمت وزارت معارف بود آغاز کرد. آنان پس از جستجوى بسیار در میان ابنیه، باغ‌ها و زمین‌ها‌ى فراوان آنروز اطراف تهران باغ جلالیه را براى احداث دانشگاه برگزیدند. در همین حال بر خلاف امروز که یافتن زمین مناسب در شهر تهران براى ایجاد دانشگاهى عظیم تقریباً ناممکن است، در آن روز‌ها زمین‌ها‌ى فراوانى وجود داشت که صاحبان آن‌ها نه تنها در فروش آن‌ها امساکى نداشتند بلکه براى واگذار به چنین مؤسساتى که مسلماً سود کلانى هم بدنبال داشت، سر و دست میشکستند. از همین رو بود که گروهى از مالکین اراضى بهجت آباد با سوء استفاده‌ها‌یى نظر وزیر مالیه وقت را جلب کرده بودند که زمین‌ها‌ى آن‌ها را براى تاسیس دانشگاه خریدارى نماید. در حالیکه به نظر موسیو گدار عرصه آن زمین‌ها تنگ و موقعیت آن‌ها سیلگیر بود و براى تاسیس دانشگاه به هیچ روى مناسب نبود. با این همه مرحوم داور رجحان در جلسه هیات دولت به سختى برخرید اراضى بهجت آباد پاى فشرد و نظر بیشتر اعضاء را جلب کرده و سرانجام دولتیان، بهجت آباد را برگزیدند. در همین حال که على اصغر حکمت دلشکسته و ناامید ناظر ماجرا بود، رضا شاه وارد شد و پس از اطلاع از موضوع با قلدرى خاص خود اوضاع را برهم زد و گفت: «باغ جلالیه را برگزینید. بهجت آباد ابداً شایسته نیست عرصه آن کم و اراضى آن سیل گیر است». دولتیان در برابراین سخنان قاطع، زبان در کام کشیدند و احدى دم برنیاورد.
باغ جلالیه در شمال تهران آنروز ما بین قریه امیرآباد و خندق شمالى تهران قرار داشت. این باغ زیبا که پوشیده از درختان کهنسال مثمر و غیرمثمر بود، در حدود ۱۳۰۰ قدر واپسین سال‌ها‌ى حکومت ناصرالدین شاه قاجار به فرمان شاهزاد‌ها‌ى به نام جلال الدوله بنا یافته و در آن روز در مالکیت تاجرى ترک به نام حاج رحیم آقاى اتحادیه تبریزى بود. به هر حال باغ جلالیه از قرار مترى ۵ ریال وجمعاً به مبلغ ۱۰۰۰۰۰ تومان از این تاجر خریدارى شد و موسیو گدار به سرعت مامور تعیین حدود، نردهگذارى، طراحى و اجراى عملیات ساختمانى در آن شد. در همین حال پانزدهم بهمن ماه ۱۳۱۳. ش لوح یادبود تاسیس دانشگاه با حضور مقامات دولتى در محلى که اکنون پلکان جنوبى دانشکده پزشکى است در دل خاک به امانت گذاشته شد.
آغاز عملیات ساختمانی
طراحی پردیس دانشگاه را نیز همان معمار فرانسوى بر عهده گرفت. وى نخست طرح خیابان‌ها‌ى اطراف و داخل دانشگاه را ارائه کرد و پس از تایید در پانزدهم بهمن ۱۳۱۳، عملیات اجرایى با کاشت نها‌ل‌ها‌ى درختان سایهگستر و با شکوه چنار در کنار خیابان‌ها آغاز شد اکنون آن نها‌ل‌ها‌ى نحیف عمرى به درازاى دانشگاه یافته و آنان نیز هفتاد ساله شدهاند.
تاسیس دانشگاه تهران که با آغاز آشنایی جدی ایرانیان با مغرب زمین مقارن افتاده بود. این دانشگاه را به بستر اصلی ارتباط با تمدن مغرب زمین و علوم جدید تبدیل کرد. از آغاز فعالیتهای آموزشی دانشگاه تهران، تا کنون، همواره افراد شایسته و شخصیتهای برجسته و چهرههای صاحب نامی در آن به تدریس یا تحصیل پرداختهاند که در اینجا با صرفنظر از اسامی فعالان کنونی در عرصه های سیاست، اجتماع، علم و هنر، فقط به نام چند تن از درگذشتگان اشاره میشود.
استاد جلال الدین همایى، عبدالعظیم قریب، بدیع الزمان فروزانفر، پروفسور محمود حسابى، استاد علی اکبر دهخدا، دکترمحمد معین، مهندس مهدی بازرگان، شهید دکتر مصطفی چمران، دکتر یدا… سحابى، شهید دکتر محمد مفتح، استاد شهید مرتضی مطهرى، دکترعبدالحسین زرین کوب، دکتر کریم ساعى، دکتر احمد حامی و…
