کویت از جمله کشورهای کوچک خلیج فارس است که با کشورهای عربستان (۲۲۲ کیلومتر) ، عراق
(۲۴۰ کیلومتر ) و جمهوری اسلامی ایران دارای مرز مشترک می باشد و به لحاظ موقعیت استراتژیکی از جمله آسیب پذیرترین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس محسوب گردیده و اگرچه در زمان جنگ تحمیلی عراق با جمهوری اسلامی ایران از کمک های همه جانبه به عراق دریغ نورزید ولیکن در سال ۱۹۹۰ مورد تجاوز و اشغال عراق قرار گرفت .
کشور کویت علی رغم وسعت کم از میدان های نفتی قابل توجهی برخوردار است و بر اساس گزارش سالیانه ۲۰۱۴ شرکت BP ، کویت در سال ۲۰۱۳ دارای حدود ۵/۱۰۱ میلیارد بشکه ذخایر اثبات شده نفت خام بوده است و سومین صادر کننده نفت اوپک محسوب می گردد .
کویت با توجه به موقعیت استراتژیک خود و برخوداری از ذخایر غنی نفت و گاز همواره مورد توجه
قدرت های بزرگ بوده و بویژه پس از سال ۱۹۹۱ ، این کشور نسبت به عقد قراردادهای نظامی با آمریکا و سایر کشورهای غربی اقدام نموده و در حال حاضر با همه اعضاء ثابت شورای امنیت سازمان ملل دارای روابط و قراردادهای نظامی می باشد و از سال ۲۰۰۴ میلادی نیز بعنوان متحد غیرعضو ناتو در آمده است و مقر ناتو در خلیج فارس ، در کویت واقع گردیده است .
با توجه به قراردادهای نظامی کویت با آمریکا ، این کشور از جمله مراکز مهم استقرار نیروهای آمریکایی در منطقه خلیج فارس محسوب می گردد و اولین کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس بوده که آمریکا نسبت به استقرار سامانه دفاع موشکی پیشرفته (THAAD) در آن اقدام نموده است .
کویت با حمایت کشورهای غربی نسبت به توسعه نیروهای مسلح خود اقدام نموده و دارای سه نیروی هوایی ، زمینی و دریایی می باشد .در این فصل بطور ویژه نسبت به بررسی ساختار و سازمان نیروهای مسلح کشور پادشاهی کویت اقدام می گردد .
۳-۱ ساختار فرماندهی نیروهای مسلح کویت
بر اساس قانون اساسی کویت ، نیروهای مسلح این کشور تحت فرماندهی پادشاه بوده و وزارت دفاع نسبت به هماهنگی امور مربوط به نیروهای مسلح از طریق رئیس ستاد ارتش اقدام می نماید (۲۰۱۴-global security)
در کشور کویت وزیر دفاع را از نظر جایگاه حکومتی می توان پس از امیر ، ولیعهد ، نخست وزیر و
وزیر کشور ، نفر پنجم نامید که انتخاب ریاست ستاد ارتش و فرماندهان سه گانه نیروها با پیشنهاد وی و تصویب امیر صورت می پذیرد. وزیر دفاع سمت فرماندهی بر ارتش را نداشته و در سلسله مراتب فرماندهی نیست و تنها به تدارک ارتش و سایر نیروهای نظامی اشتغال دارد اگرچه جایگاه وزیر بدلیل انتصاب به خاندان در نزد امیر بسیار بالاست و سمت های وی در کابینه از چنان جایگاه ویژه ای برخوردار است که عملاً ریاست ستاد و فرماندهان نیروهای سه گانه را تابع خود ساخته است (سیفی ،۱۳۸۶ :ص ۲۱۴)
در حال حاضر وزیر دفاع کویت «شیخ خالد الجراح آل صباح» می باشد .
ساختار سازماندهی فرماندهی نیروهای مسلح کویت بشرح ذیل است (۲۰۱۴،global security)
چارت سازمانی ۶ ساختار سازمانی نیروهای مسلح کویت
همانطور که در چارت سازمانی نیروهای مسلح کویت مشخص می باشد ، گارد ملی این کشور نیز بصورت مستقیم تحت نظر پادشاهی کویت می باشد .
ستاد ارتش کویت وظیفه هماهنگی و مدیریت نیروهای سه گانه این کشور را برعهده دارد . در حال حاضر (۲۰۱۴) رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح کویت «سپهبد محمد خالد الخدر» می باشد که در اکتبر سال ۲۰۱۴ میلادی به این سمت منصوب گردیده است ( ۲۰۱۴ ، Kuwait times)
۳-۲ استعداد نیروهای مسلح کویت
اگرچه کویت در استخدام نیروی جوان خود در شغل های غیرنظامی با مشکل مواجه می باشد ولیکن در بخش نظامی این کشور نیز همانند سایر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس با عدم استقبال جوانان جهت پیوستن به نیروهای نظامی مواجه است . در سال ۲۰۰۱ میلادی پارلمان کویت خدمت سربازی را در این کشور اختیاری نمود ولیکن مجدداً در سال ۲۰۱۳ طرح اجباری شدن خدمت سربازی برای کلیه افراد بین ۱۸ تا ۳۵ ساله مطرح که بر اساس آن مقرر گردید جوانان فاقد تحصیلات دانشگاهی به مدت یک سال و جوانان دارای تحصیلات دانشگاهی به مدت نه ماه در یکی از یگان های ارتش کویت به خدمت سربازی بپردازند که این امر بنوعی حاکی از بحران نیروی انسانی در نیروهای مسلح کویت

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

می باشد . آمار کل نیروهای مسلح کویت در سال ۲۰۱۳ برابر با ۱۵۵۰۰ نفر می باشد که از این تعداد ۱۱۰۰۰ نفر در نیروی زمینی ، ۲۵۰۰ نفر در نیروی هوایی و ۲۰۰۰ نفر در نیروی دریایی خدمت می نمایند . در جدول ذیل ، روند تغییر استعداد پرسنلی نیروهای مسلح کویت از سال ۲۰۰۳ الی ۲۰۱۳ مورد بررسی قرار گرفته است (۲۰۱۲،gulf mil bal)
جدول ۲۹ استعداد پرسنلی نیروهای میلح کویت از سال ۲۰۰۳ الی ۲۰۱۳