۶۰۰/۹
۳۳۶/۱۱
۰۵۴/۱۱
۳۱۲/۱۱
۴۹۵/۱۱
شاخص چهار شهر
۱۱۸/۳
۸۲۳/۳
۷۷۶/۳
۴۱۱/۴
۰۶۴/۴
۰۴۴/۴
۱۰۰/۴
شاخص چهار شهر مهتا
۷۵۷/۰
۷۹۳/۰
۷۹۱/۰
۸۱۵/۰
۸۰۳/۰
۸۰۲/۰
۸۰۴/۰
شاخص موماو و الوصابی
۷۹۰/۵
۹۸۳/۶
۸۷۳/۶
۸۵۹/۷
۰۰۸/۷
۸۵۲/۶
۹۲۸/۶
در این مرحله، وضعیت استان خراسان را در ابتدا بدون در نظر گرفتن وضعیت تقسیم آن استان و در مرحله بعدی این وضعیت را برای استان خراسانرضوی مورد بررسی قرار میدهیم.
( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
جهت انجام این کار ابتدا، تمام شهرهای سه استان خراسانرضوی، شمالی و جنوبی را با هم جمع کرده و شاخص های نخستشهری را مطابق سالهای قبلی، بدون در نظر گرفتن مرزهای جدید مورد بررسی قرار میدهیم. نتیجه این محاسبات در جدول (۴-۱) و نمودار (۴-۱) منعکس گردیده است.
نمودار ۴-۱ شاخص‌های میزان نخستشهری در استان خراسان بدون در نظر گرفتن تقسیمات
منبع: جدول ۳-۸
این نتایج گویای نکات زیر است:
نتایج کلیه شاخص ها نشان می دهند که پدیده نخستشهری در شبکه شهری استان خراسان در همه این دوران وجود داشته است. مقدار این شاخص در سرشماری ۱۳۶۵ با میزان ۵۷۹/۰ و در سه سرشماری ۱۳۵۵، ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰ با ۵۳۶/۰ به ترتیب بیشترین و کمترین میزان خود را داشته است.
اما شاخص دو شهر افزایش قابل توجهای را نشان میدهد که حکایت از ادامه تمرکز بیشتر جمعیت در کلانشهر مشهد میباشد، به گونه ای که این نسبت بین ۹۲۲/۷ در سال ۱۳۳۵ تا ۴۹۵/۱۱ در سال ۱۳۹۰ در نوسان بوده است. شاخص چهار شهر بین ۱۱۸/۳ در سال ۱۳۳۵ تا ۴۱۱/۴ در سال ۱۳۶۵ در نوسان بوده است. در سالهای ۱۳۸۵- ۱۳۶۵، کاهش یافته است و پس از آن در ۵ سال ۱۳۹۰- ۱۳۸۵ افزایش یافته است.
بررسی شاخص های چهار شهر مهتا و موماو والوصابی نیز روندی همچون شاخص گینزبرگ را در شبکه شهری استان خراسان نشان می دهند؛ به عبارت دیگر بیشترین میزان این شاخص ها مربوط به سال ۱۳۶۵ و کمترین میزان آنها مربوط به سال ۱۳۳۵ است.
با در نظر گرفتن همه مسائل، به سختی میتوان گفت که شاخص های نخستشهری طی سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۰ در این استان به سمت متعادل شدن حرکت کرده اند و اگر کاهشی در میزان نخستشهری در دوره های اخیر دیده میشود، بسیار نامحسوس بوده است.
حال شاخص های عدم تمرکز و تمرکز را برای استان خراسان بدون در نظر گرفتن تقسیمات آن مورد بررسی قرار میدهیم نتایج به دست آمده از دو شاخص نشاندهنده عدم تمرکز، یعنی شاخص آنتروپی و شاخص عدم تمرکز هندرسون، در جدول (۴-۲) و نمودار (۴-۲) ارائه شده اند.
جدول۴-۲ شاخص تمرکز و شاخص‌های عدم تمرکز بدون در نظر گرفتن تقسیمات،۹۰- ۱۳۳۵
