- محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۴، ص۴۷٫ ↑
- «آنان که چون مصیبتى- پیشامد ناخوشایندى- به ایشان رسد، گویند: ما از آنِ خداییم و به سوى او باز مىگردیم». (بقره: ۱۵۶) ↑
- «اى دریغا بر یوسف». (یوسف: ۸۴)؛ عبدالرحمان بن محمد[ابن ابی حاتم]تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۲۶۵؛ ابوالفرج عبدالرحمن بن علی[ابن جوزی]، زاد المسیر فی علم التفسیر، (عبدالرزاق المهدی، چاپ اول، (بیروت: دارالکتب العربی، ۱۴۲۲ق)، ج۱، ص۱۲۵؛ ج۲، ص۴۶۳؛ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۳۹۴؛ جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، ص ۱۵۶٫ ↑
- محمود بن محمد حسنی ابوالمکارم، دقائق التأویل و حقائق التنزیل، [بی نا]، (جهانبخش جویا، تهران: نشر میراث مکتوب، ۱۳۸۱ش)، متن، ص ۳۱۱؛ جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، ص ۱۵۶٫ ↑
- ر.ک محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۴، ص۲۹۴٫ ↑
- «…و هر که از شما از دین خود برگردد و کافر بمیرد…». (بقره: ۲۱۷) ↑
- ر.ک احمد بن علی عسقلانی[ابن حجر]، فتح الباری فی شرح صحیح البخاری، چاپ دوم،( بیروت: دارالمعرفه، [بی تا])، ج۶، ص۱۰۸؛ جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۴، ص ۱۸۳٫ ↑
- محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۵، ص۴۱۸٫ ↑
- «…این حکم براى کسى است که خاندانش نزدیک مسجد الحرام نباشند…». (بقره: ۱۹۶) ↑
- ر.ک جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، ص۲۱۷٫ ↑
- ر.ک همان. ↑
- محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۵، ص۱۴۱٫ ↑
- ر.ک محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۳۰۰؛ محمدبن مسعود عیاشی،کتاب التفسیر، ج۱، ص۹۴؛ محمد بن حسن طوسی، تهذیب الأحکام، (حسن موسوی خرسان)، چاپ چهارم، (تهران: دارالکتب الإسلامیه، ۱۴۰۷ق)، ج۵، ص۳۳؛ محمدبن حسن طوسی، الاستبصار فی مااختلف من الأخبار، ج، صص۱۵۷-۱۵۸؛ محمد بن زین الدین [ابن ابی جمهور]، عوالی اللئالی العزیزیه فی الأحادیث الدینیه، (مجتبی عراقی)، چاپ اول، (قم: دار سید الشهداء للنشر،۱۴۰۵ق)، ج۲، ص۹۱؛ محمدتقی بن مقصود علی، روضه المتقین فی شرح من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۱۰؛ محمدمحسن بن شاه مرتضی فیض کاشانی، الوافی، ج۱۲، ص۴۴۹؛ سیدهاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱۹؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، ملاذ الاخیار فی فهم تهذیب الأخبار، (مهدی رجایی)، چاپ اول، (قم: کتابخانه آیت الله نجفی مرعشی، ۱۴۰۶ق).، ج۷، ص۲۴۴؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بحارالانوار، ج۹۶، ص۸۶؛ محمد هادی بن محمد صالح مازندرانی، شرح فروع الکافی، (محمدجواد محمودی و محمدحسین درایتی)، چاپ اول، قم: دار الحدیث للطباعه و النشر، ۱۴۲۹ق)، ج۴، ص۵۵۹٫ ↑
- «بر نمازها و [بویژه] نماز میانه مواظبت کنید…». (بقره: ۲۳۸) ↑
- ر.ک جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، صص۳۰۱-۳۰۲ ↑
- ر.ک همان، ص۳۰۱٫ ↑
- ر.ک محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی، الکافی، ج۳، ص۲۷۱؛ محمدبن علی[ابن بابویه]، من لایحضره الفقیه، چاپ دوم، (قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه، ۱۴۱۳ق)، ج۱، ص۱۹۶٫ ↑
- ر.ک محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۶، ص۸۶٫ ↑
- «…و در آنجا همسرانى پاک و پاکیزه دارند…». (بقره: ۲۵) ↑
- جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، ص۴۰٫ ↑
- همان، ص۴۱٫ ↑
- همان. ↑
- محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۲، صص۲۵۵-۲۵۶٫ ↑
- «…هرگز تو را باور نداریم تا خداى را آشکارا ببینیم». (بقره: ۵۵) ↑
- ر.ک محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۳، صص۱۳۱-۱۳۶٫ ↑
- ر.ک محمدهادی معرفت،التمهید فی علوم القرآن، ج۳، ص۹۶٫ ↑
-
-
- آیت الله سبحانی نیز، در رد این ادله قائلان به رؤیت می گوید: «معنای تجویز رؤیت خدا، موجود مکان مند و محدود و دارای جهت و عوارض جسمانی و قابل اشاره است که همه اینها محال است. پس نتیجه عدم امکان وقوع رؤیت خدا می باشد. و مبادی این برهان ها امور بدیهی حسی است که تصور موضوع و محمول و نسبت های این قضایا برای تصدیق آن کفایت می کند». (جعفر سبحانی، الالهیات، ج۲، ص۱۲۸) ↑
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
-
- «و ابر را بر شما سایبان کردیم…». (بقره: ۵۷) ↑
- ر.ک محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۳، ص۱۳۷٫ ↑
- ر.ک همان. ↑
- ر.ک ابواسحاق احمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری،الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۰۰٫ ↑
- «در سایبان هایى از ابر». (بقره: ۲۱۰) ↑
- جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، ص ۷۰٫ ↑
- ر.ک جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، ص ۷۰٫ ↑
- ر.ک عبدالرحمان بن محمد[ابن ابی حاتم]، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۱۳٫ ↑
- ر.ک محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۳، ص۱۳۷؛ در مقابل، روایاتی را از افرادی چون ابن عباس، قتاده، حسن، مجاهد و وهب بن منبه، نقل نموده به این مضمون که CالْغَمامَB از جنس ابر نبوده؛ بلکه صرفاً سایه ای بوده که از آنان در برابر تابش مستقیم وسوزان خورشید محافظت می نموده است. به نظر می رسد، با تفسیر ایشان سازگار است. (ر.ک عبدالرحمان بن محمد[ابن ابی حاتم]، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۱۳؛ ابوجعفر محمدبن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص ۲۳۶؛ جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور، ج۱، ص ۷۰) ↑
- «…کرسى- دامنه علم و قلمرو فرمانروایى- او آسمانها و زمین را فرا گرفته است…». (بقره: ۲۵۵) ↑
- محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۶، ص۲۶۵٫ ↑
- عبدالرحمان بن محمد[ابن ابی حاتم]، تفسیر القرآن العظیم، ج۲، ص ۴۹۱؛ ابوجعفر محمدبن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص: ۷؛ احمد بن محمد قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ج۳، ص ۲۷۷؛ جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور،ج۱، ص۳۲۸٫ ↑
- ابوجعفر محمدبن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص ۷؛ جلال الدین سیوطی، الدر المنثورفی تفسیر المأثور،ج۱، ص۳۲۸٫ ↑
- سیدمحمود آلوسی، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم،ج۲، ص ۱۱ ↑
- محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۶، ص۲۶۷٫ ↑
- «…پس ناگهان گردبادى آتشبار به آن بوستان رسد و بسوزد…». (بقره: ۲۶۶) ↑
- ر.ک ابوجعفر محمدبن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۵۳٫ ↑
- ر.ک محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۶، صص۳۷۸-۳۷۹٫ ↑
- شاید بتوان معیار آیت الله معرفت را «مخالفت با نص قرآن» دانست، ولی به نظر می رسد، جنبه مهم تر در غرابت آن، همین معیار باشد؛ زیرا عقل، به محض مواجهه با آن، حکم به ناقضش با آنچه در آیه ذکر شده می دهد. بنابراین، مخالفت با عقل، بر مخالفت با لفظ آیه، تقدم دارد. جهت مشابه این نوع موضع گیری آیت الله معرفت رجوع کنید به: محمدهادی معرفت،التفسیر الأثری الجامع، ج۳، ص۴۹ و ص۱۰۳/ ج۶، ص۵۵۵و ص۳۱۴٫ ↑
- ابوجعفر محمدبن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۴۱٫ ↑